Artykuły        

Nieskończenie wielkie pogranicze - esej Olgi Tokarczuk

Każda książka, to opowiedziana historia, a każdy pisarz ma swoją własną metodę opowiadania historii.
Może jesteś jednym z tych pisarzy, którzy zanim napiszą cokolwiek mają zaplanowaną w najdrobniejszych szczegółach całą historię. Robisz plan wstępny, plan właściwy i korektę zanim w ogóle zaczniesz pisać. Możesz mieć całą ścianę oblepioną fiszkami lub możesz przechowywać planowane sceny w swoim komputerze.
A może jesteś jednym z tych pisarzy, którzy uwielbiają przesiadywać przed komputerem lub przed czystą kartką papieru i po prostu piszą pozwalając, aby historia wylewała się z głowy bez wcześniejszego planowania, ciekawi dokąd zaprowadzi ich bujna wyobraźnia.
Możesz również należeć do tych pisarzy, którzy łączą obie metody, trochę planują, ale też trochę oczekują zaskoczenia i spontaniczności podczas swojej codziennej pracy twórczej.
Niezależnie jakim typem pisarza jesteś, kiedy napiszesz swoją historię zawsze w niej będzie fabuła. Dzięki niej czytelnik może przenieść się do świata powieści. Musi być skonstruowana w taki sposób, aby nawiązywała więź z czytelnikiem.
Możesz być oczywiście również pisarzem, który nie dba o to, czy przez swoją powieść nawiąże więź z czytelnikami. Piszesz co chcesz, w sposób w jaki uważasz za stosowny i to wszystko. Pisanie jest wystarczającą nagrodą. Jeśli nie chcesz zwracać sobie głowy dziwnymi koncepcjami takimi jak nauka konstruowania dobrej fabuły, trudno- sam decydujesz. Ale jeśli zależy ci na czytelnikach, jeśli marzysz o pisaniu powieści i chcesz, aby twoje książki były publikowane i sprzedawane, wtedy musisz odkryć znaczenie fabuły. Wszyscy wydawcy i czytelnicy, kiedy otwierają książkę chcą znać odpowiedzi na następujące pytania:

  • O czym jest ta historia?
  • Co się w niej dzieje i kto ją opowiada?
  • Dlaczego miałbym kontynuować czytanie?
  • Dlaczego miałbym się emocjonalnie zaangażować?


Wszystkie te pytania związane są z fabułą i jeśli chcesz zaistnieć jako autor powieści musisz nauczyć się odpowiadać na nie w sposób satysfakcjonujący i przekonujący.
Każda dobrze skonstruowana fabuła powinna zaczynać się od poznania interesującego bohatera. Powinien być on zniewalający, to znaczy powinien być kimś, za kim chętnie będziemy podążać przez całą powieść. Co wcale nie oznacza, że musi być całkowicie sympatyczny.
Bohater prowadzący czytelnika przez opowiadaną historię musi mieć do zdobycia cel. Pragnienie, którego zaspokojenie jest absolutnie kluczowe. Cel jest siłą napędową powieści. Zmusza bohatera do działania.
Oczywiście bohater na drodze napotyka na liczne przeszkody. Pojawia się przeciwnik, następuje konfrontacja. Bohater jest zmuszony do walki o swój cel. Jeśli łatwo dotarłby do celu, książka byłaby nudna. Czytelnicy chcą się niepokoić o bohatera, o to czy uda mu się zdobyć to o co walczy. Podążanie za nim, martwienie się o niego utrzymuje silne emocjonalne zaangażowanie czytelników. Nie pozwól, aby twój bohater zwyciężył w łatwy sposób.
Zakończenie musi posiadać siłę nokautu. Świetne zakończenie powieści może pozostawić czytelnika usatysfakcjonowanym, nawet jeśli reszta książki była w jakiś sposób słaba (oczywiście, jeśli czytelnik postanowił przeczytać ją do końca). Ale słabe zakończenie pozostawi czytelnika z poczuciem niezadowolenia, nawet jeśli książka do tego momentu była dobra. Tak więc doprowadź swego bohatera do osiągnięcia celu, a przeciwnika poślij na deski.


Czy przepis na pisanie ogranicza?
Niektórzy pisarze nie chcą myśleć o konstruowaniu fabuły, bo obawiają się, że doprowadzi to do formalizacji pisania. Nie biorą pod uwagę istotnego szczegółu. Dlaczego coś zostaje wzorem? Bo działa!
Oto przepis na omlet: rozbij kilka jajek. Wymieszaj je. Podgrzej patelnię. Dodaj masło. Wlej jajka i zamieszaj. Chwilę smaż. Włóż dodatki. Złóż omlet do środka. Podawaj.
Oto przepis, który działa. Ale oczywiście w zależności od kucharza i poziomu jego doświadczenia, omlet może być albo najwykwintniejszym daniem albo całkowitą katastrofą lub też oczywiście czymś pomiędzy. Różne przyprawy sprawią, że za każdym razem smakuje inaczej. To wciąż jest omlet, wciąż zrobiony z tego samego przepisu, ale zawsze otrzymamy inny efekt.
To samo dzieje się przy konstruowaniu fabuły. Istnieją pewne zasady, które działają. Ale ich czyste zastosowanie nie gwarantuje otrzymania oryginalnej powieści. Wciąż musisz dodać swoje własne przyprawy, swoje umiejętności, swój talent.
Poznanie reguł konstrukcji fabuły daje ogromną wolność. Kiedy opanujesz podstawowe zasady, będziesz miał swobodę dodawania własnych autorskich modyfikacji.
Najlepsi kucharze mają swoje oryginalne przyprawy, które dodają, aby nadać potrawom niepowtarzalny smak, zapach i wygląd, aby powstało danie znakomite i unikalne.
Pisarze, aby otrzymać swoją własną unikatową fabułę muszą skoncentrować się na interesujących bohaterach, ciekawym świecie powieści, emocjach i dialogach.
U.G.

Nasz serwis używa plików cookies. Brak zmiany ustawień przeglądarki oznacza zgodę na ich użycie. Dowiedz się wiecej.

Zgadzam się