Moim zdaniem sekretem świetnej i wytrzymałej na upływ czasu powieści są jej bohaterowie. To poprzez ich działania nawiązujesz i wzmacniasz więź z czytelnikiem. Wsłuchując się w swoje wewnętrzne emocjonalne wspomnienia, potrafisz stworzyć wielu różnych bohaterów. Silne postaci prowadzą czytelnika po świecie powieści.

Aby nawiązać i wzmocnić więź z czytelnikiem poprzez głównego bohatera możesz wykorzystać identyfikację, współczucie, sympatię i wewnętrzny konflikt.

Więź poprzez identyfikację
Kiedy już wprowadzisz bohatera do fabuły, to czytelnik będzie tym silniej na nią reagował im bardziej będzie identyfikował się z bohaterem. Poprzez identyfikację, kreujesz cudowne uczucie, że historia w pewnym sensie, dzieje się dla mnie i że to ja jestem bohaterem. Identyfikacja, to po prostu odczucie, że bohater jest taki jak my. Czujemy, że my także moglibyśmy, w pewnych okolicznościach, znaleźć się w takiej samej sytuacji jak pokazana w fabule i nasze reakcje byłyby podobne. Bohater wydaje nam się prawdziwą osobą. Nie jest supermanem, ma słabości, boi się, ale jakoś stara się sobie radzić w życiu. Czy tak samo nie jest z nami? Identyfikację możemy również nazwać empatią.

Więź poprzez współczucie
W przeciwieństwie do zwykłej empatii, współczucie intensyfikuje zaangażowanie emocjonalne czytelników do bohatera. Moim zdaniem, najlepsze fabuły mają bohatera, do którego można czuć jakąś cząstkę współczucia. Nawet jeśli bohater ma negatywne cechy możesz znaleźć sposób, aby wzbudzić współczucie czytelnika.
Istnieją cztery główne sposoby wzbudzania współczucia. Wybierz mądrze. Nie przesadź z ich ilością, aby czytelnik nie odczuł, że jest manipulowany.

1. Niebezpieczeństwo.
   Postaw bohatera w okropnej, groźnej sytuacji i od razu osiągniesz odpowiedni poziom współczucia. Oczywiście niebezpieczeństwo może również być
2. Trudności, bieda.
   Jeśli bohater będzie musiał borykać się z tragedią lub nieszczęściem, do których on sam się nie przyczynił, wzbudzi w czytelniku natychmiastowe współczucie. Nie pozwól jednak bohaterowi płakać i biadolić. Oczywiście zdarzają się takie momenty, kiedy bohater rozkleja się emocjonalnie z powodu ogromu tragedii, ale nie pozwól mu utknąć w tym punkcie. Podziwiamy tych, którzy podejmują kroki, aby przezwyciężyć trudności.
3. Przegrana pozycja.
   Lubimy obserwować ludzi, którzy stoją na straconej pozycji, naturalnie trzymamy kciuki za tych, którzy w pojedynku mają mniejsze szanse
4. Wrażliwość, słaby punkt, podatność na zranienie.
   Czytelnik martwi się bohatera, który w każdym momencie może zostać zniszczony. Wiemy jaki jest jego słaby punkt i czekamy, kiedy przeciwnik się o tym dowie

Więź poprzez sympatię
Miły bohater, to taki oczywiście, który robi miłe rzeczy. Na przykład sympatyczny bohater pomaga innym ludziom. Albo prowadzi błyskotliwą konwersację. Jest pomocny i czarujący. Nie jest samolubny. Ma szerokie spojrzenie na świat. Takimi ludźmi lubimy się otaczać. Spójrz na ludzi, których lubisz i następnie dołącz niektóre cechy do cech twojego bohatera. Bohater dowcipny, który nie bierze siebie zbyt serio, jest bohaterem sympatycznym. Również bohater, który troszczy się o innych, bez zwracania uwagi na siebie. Ale zauważ, że osoby, które zbyt bardzo chcą być lubiane, często nie osiągają tego celu. Uważaj, aby twój bohater nie przesadził, ale podejmij wysiłek, aby szedł wyznaczoną przez ciebie ścieżką.
Oczywiście możesz zdecydować się na niesympatycznego bohatera, ale musisz skompensować to w innych dziedzinach. Jedną z dobrych metod jest danie władzy bohaterowi lub uczynienie go bardzo silnym. Spraw, aby niemiły bohater fascynował w inny sposób, w przeciwnym razie stracisz zainteresowanie czytelników.

Więź poprzez wewnętrzny konflikt
Bohater, którym nie targa wewnętrzny konflikt, który nie odczuwa żadnych obaw ani lęku wcale nie jest interesujący. Nie idziemy przez życie w ten sposób. W rzeczywistości, wszyscy mamy wątpliwości. Wyciągnięcie wątpliwości twojego bohatera na powierzchnię pociągnie czytelnika głębiej do twojej fabuły. Najczęściej bohater obawia się podjąć jakąś akcję. Konflikt wewnętrzny jest rozwiązany, kiedy bohater słuchając drugiego głosu – obowiązku, honoru, zasad i innych – przezwycięża wątpliwości i zaczyna działać odpowiednio.

U.G.